ద్విపదభాగవతం - మధురకాండ : శ్రీకృష్ణుఁడు చాణూరునితో మల్లయుద్ధముఁ జేయుట
వడిమల్ల చఱచి భూవలయంబు పగుల
బెడిదంబుగా నార్చి పిడికిళ్ళు చాఁచి
వానిమై కదియు ముష్టాముష్టి గనియఁ
జాణూరుఁడును మల్లచఱచి యిట్లొరసి
యిరువురు భుజమప్పళించు చప్పుళ్ళు
శరనిధి కలఁగె నాశాచక్రమగిలె
నంతకుఁ దెసఁజేరి యవనిపరాగ,
మింతింతఁగొన మేన నిరవారఁ జల్లి
కొనిపదఘాతల కూర్మంబు వగులఁ
దనరు మహాభద్రదంతుల రీతిఁ
జేతికి నొడిసినఁ జేయీక తివిసి
ఘాతసేయంగ దగ్గఱి మేనుదొలఁగి
పొడచిన నది వెలివుచ్చిమైవంచి
యొడిసి తొడలఁదట్టి యార్చి పెల్లురికి
లాగంబుఁ గొనుచు మేలనఁ దలఁ గ్రుంకి
బాగుఁ దప్పకఁ దలప్రహతుల నొంచి - 190
నడుముఁ బీడింప విణ్ణనువున మలఁగి
విడిపించుకొని ముష్టి విసరమై పొడిచి
పట్టుచు విడుచుచుఁ బరుషఘాతముల
దట్టించి కూర్పరోద్ధతుల నొప్పించ
కరవశంబుఁన గొన కాభీరుచోక
దరకాండములు లోనుగానీక తొలఁగి
శీసకంబొనరింప శిరమూన్చి పెట్టు
గాసిల్లి కేలడొక్కరమున నొత్తి
రంకెలు వైచు గోరాజుల భంగి
ఝంకించి బింకంబు సరిగాఁగఁ బెనఁగి
ముంగలు బలసింగములభంగిఁ బొంగి
నింగిమోవఁగ నార్చి నిడుగుడి పైకుఱికి
మెడయు గాళ్ళును బట్టి మీఁదికి నెత్తి
పుడమి మోవఁగ వ్రేయ భోరున నెగసి
యడపక రాఁగేల నిరియ బిగించి
వడినుగ్రమగు ముష్టి వక్షంబుఁ బొడువఁ
దడబడ ముష్టిఘాతల మోములవసి
దొడిదొడి పన్నెత్తురులు వఱ్ఱుగాఁగ
హరియు చాణూరుఁడు నట మల్లయుద్ధ
పరుషతఁ దుల్యులై బవరంబు సేయ; - 200